Հայաստանի հանրապետության հատուկ պահպանվող տարածքներ

Հայաստանի հանրապետությունում կան 4 տեսակ հատուկ պահպանվող տարածքներ դրանք են՝    1. Ազգային պարկեր

         2. պետական արգելանոցներ

        3. բնության հուշարձաններ

       4. պետական արգելավայեր

       5. Հայաստանի անգղները        

                                           Պետական արգելավայրեր                                                             

Արգելավայրերը սահմանված կանոնով մշտապես կամ ժամանակավորապես առանձնացված այն վայերնեն , որոնց սահմաններում ապահովում են գիտական, պատմամշակույթային, տնտեսական արժեք ներկայացնող բնական համալիրների և նրանաց տարրերի, տեսակների պաշպանությունն ու դրանց վերարտադրումը:

Հայաստանի հանրապետության պետական արգելավայրերն են                                                              

1. Ախնաբադի կենու պուրակ
2. Արագածի ալպիական արգելավայր
3. Արզականի և Մեղրաձորի արգելավայր
4. Արջատխլենու արգելավայր
5. Բանքսի սոճու պուրակ
6. Բողաքարի արգելավայր
7. Գանձաքարի արգելավայր
8. Գետիկի արգելավայր
9. Գիհու նոսրանտառային արգելավայր
10. Գյուլագարակի արգելավայր
11. Գոռավանի ավազուտներ արգելավայր
12. Գորիսի արգելավայր
13. Եղեգնաձորի արգելավայր
14. Իջևանի արգելավայր
15. Հանքավանի ջրաբանական արգելավայր
16. Հերհերի նոսրանտառային արգելավայր
17. Մարգահովիտի արգելավայր
18. Մրտավարդենու արգելավայր
19. Որդան կարմիր արգելավայր
20. Ջերմուկի անտառային արգելավայր
21. Ջերմուկի ջրաբանական արգելավայր
22. Սոսու պուրակ

Հայաստանի Հանրապետության ազգային պարկերը

Ազգային պարկի տարածքում (բացառությամբ արգելոցային գոտու, որտեղ գործում է արգելոցների համար սահմանված ռեժիմը) արգելվում է՝

•  Պարկի գոծունեության  հետ չառնչվող արդյունաբերական և այլ օբյեկտների շինարարությունն ու շահագործումը,
•  Օգտակար հանածոների հետախուզման և մշակման աշխատանքները, անտառահատումները
•  Բույսերի և կենդանիների նոր տեսակների ներմուծման և կլիմայավարժեցման աշխատանքները,
•  Ցանկացած այլ գործունեություն, որը հակասում է ազգային պարկի նպատակներին և կանոնադրությանը:

         Հայաստանի Հանրապետությունում կա 2  ազգային պարկ՝ «Սևան» ազգային պարկը և «Դիլիջան» ազգային պարկը: 

                            Պետական արգելոցներ     

Ըստ Հայաստանի Հանրապետության «բնության հատուկ պահպանվող տարածքների մաասին» օրենքի, պետական արգելոցը գիտական, կրթական, պատմամշակույթային արժեք ներկայացնող առանձնահատուկ բնապահպանական, գեղագիտական հատկանիշներով օժտված միջազգային կամ հանրապետական նշանակություն ունեցող տարածք է, որտեղ բնական միջավայրի զարգացման գործընթացներն ընթանում են առանց մարդու անմիջական միջամտության:

Հայաստանի հանրապետության տարածքում կան 3 արգելոցներ դրանք են`

  1.Խոսրովի արգելոցը

  2.Էրեբունու արգելոցը

  3.Շիկահողի արգելոցը

Բնության  հուշարձաններ

ՀՀ բնության հուշարձանների ցանկը պետության կողմից մշակվել է 2008 թ.-ին, որում ներառված է 230 բնության հուշարձաններ: պարզվում է որ Հայաստանի տարածքում գոյություն ունեցող  գրեթե 4 հազար բնության հուշարձանների ցանկում ՀՀ կառավարությունը դեռևս 2008թ. Ընդգրկել է ընդամենը 230-ը,որոնցից 109-ը՝ երկրաբանական հուշարձաններ, 48-ը՝ ջրաերկրաբանական,38-ը՝ ջրագրական ,16-ը՝ բնապահպանակ և   19 կենսաբանկան:  

Հայաստանի անգղներ  

Անգղները դրանք գիշատիչ լեշակեր կենդանիներ են, նրանք սնվում են մահացած կենդանիների մարմիններով: բնությունը մաքրելով մահացած կենդանիներ մնացորդներց, անգղները կատարում են կարեվոր հակահամճարաբանակն աշխատանք, ես անգղների այս աշխատանքըով նմանեցնում եմ գայլերին, քանի որ գայլերը նույնպես համարվում են բնության սանիտարներ:Իսկ ինչ ու են անգղները համարվում հատուկ պահպանվող տեսակ,որովհետեվ անգղների պօպուլացիան հայաստանում խիստ վտաբգված է: Պատճառները կերի բացակայությունն է, մարդու ներխուժումը նրանց տարածքը և բնակավայրերը և որսագողությունը:

 Սև  անգղները սնվում են մահագած կենդանու մարմնի կաշվով և պինդ հյուսվածքներով, սպիտակագլուխ անգղը՝ փափուկ ներքին օրգաններով, մորուքավոր անգղը կուլ է տալիս ոսկորները մեծ կտորներով, որոնք քայքայվում են նրա ստամոքսում, գիշանգղը սնվում է ինչպես լեշով, այնպես էլ թարմ որսով:                                     

 Անգղների տեսակները

 1.Սև անգղ

 2.Գիշանգղ

3.Մորուքավոր անգղ

4.Սպիտակագլուխ անգղ